پروتکل امنیتی لایهٔ انتقال ( Transport Layer Security )، بر پایه لایهٔ سوکت‌های امن(Secure Sockets Layer) که یکی از پروتکل‌های رمزنگاری است بنا شده‌است. این پروتکل امنیت انتقال داده‌ها را در اینترنت برای مقاصدی چون کار کردن با پایگاه‌های وب، پست الکترونیکی، نمابرهای اینتزنتی و پیام‌های فوری اینترنتی به کار می‌رود. اگرچه TLS و SSL با هم تفاوت‌های اندکی دارند ولی قسمت عمده‌ای از این پروتکل کم و بیش یکسان مانده است. لایهٔ سوکت‌های امن (Secure Sockets Layer ) یا اس‌اس‌ال (SSL) پروتکلی است که توسط شرکت Netscape برای ردّ و بدل کردن سندهای خصوصی از طریق اینترنت توسعه یافته است. SSL از یک کلید خصوصی برای به رمز درآوردن اطلاعاتی که بر روی یک ارتباط SSL منتقل می‌شوند استفاده می نماید. هر دو مرورگر Netscape Navigator و Internet Explorer (و امروزه تمام مرورگرهای مدرن) از این پروتکل پشتیبانی می‌نمایند. هم‌چنین بسیاری از وب‌سایت‌ها برای فراهم کردن بستری مناسب جهت حفظ کردن اطلاعات محرمانهٔ کاربران (مانند شمارهٔ کارت اعتباری) از این پروتکل استفاده می‌نمایند. طبق آن‌چه در استاندارد آمده است. URLهایی که نیاز به یک ارتباط از نوع SSL دارند با :https به جای :http شروع می‌شوند. SSL یک پروتکل مستقل از لایه برنامه است (Application Independent). بنابراین، پروتکل‌هایی مانند FTP، HTTP و Telnet قابلیت استفاده از آن را دارند. با این وجود SSL برای پروتکل‌های FTP، HTTP و IPSec بهینه شده‌است.

فهرست :

تاریخچه و معماری

رمزنگاری متقارن

رمزنگاری نامتقارن

مقدمه ای بر رمزنگاری

تاریخچه

معماری SSL

فشرده سازی اطلاعات

عملکرد SSL